İngiliz Romantik Şiirinde Tekrarlanan Metaforlar: Wordsworth, Colerıdge, Shelley ve Keats’in Ekoeleştirel Açıdan Yeniden Okunması

Özet

William Wordsworth, S. T. Coleridge, P.B. Shelley ve John Keats’in şiir dünyasında, benzer hayal dünyalarından beslenen ve buradan kaynaklanan bazı tekrarlanan metaforlar gözlemlemek mümkündür. Tüm bu şairler, şiir yazımında şiirsel hayal gücünün esas faktör olduğunu ve mitik ve metaforik ifade biçimlerini kullanmanın ilhamını sağlayan hayal gücünü harekete geçiren kavramın insan ve doğa arasındaki ilişkinden kaynaklandığını şiirlerinde sergilemektedirler. Ekoeleştiri, edebi eserlerde doğal unsurların ve çevrenin sunulup sunulmadığı ya da edebi anlatımda çevrenin incelenmesi gerceğinin altını çizmektedir çünkü modern endüstriyel kentsel yaşamın hem tabiat hem de insanlar üzerindeki baskısını hisseden Romantik dönem şairleri, doğal dünyaya sığınmışlardır. Bu sebeple, edebi eserlerde tabiatin varlığını sorgulama fikri İngiliz Romantik şiiri incelendiginde oldukça anlamlı hale gelir. Bu fikirden hareketle, bu çalışmanın amacı öncelikle adı geçen Romantik dönem şairlerin hayal gücü fikrinin ne olduğunu aydınlatmak ve daha sonra İlk nesil (Wordsworth ve Coleridge) ve İkinci nesil (Shelley ve Keats) İngiliz Romantik Şairlerin şiirlerindeki metaforların işlevlerini ekoeleştirinin teorik merceği aracılığıyla tahlil etmektir.