Rumeli’deki Fetret Devri (1402-1413) Eserleri

Özet

Osmanlı Tarihinin en önemli olaylarından biri olan Fetret Devri (1402-1413) merkezi otoritenin dağıldığı, devletin ortadan kalkma tehlikesiyle karşı karşıya kaldığı bir iç mücadele ve karışıklık dönemidir. Yıldırım Bayezid’in 1402 yılındaki Ankara Savaşı’nda Timur’a esir düşmesinin ardından şehzadeler arasında 11 yıl süren bir taht mücadelesi başlamıştır. Bu dönemde Anadolu ve Rumeli olmak üzere fiilen ikiye bölünen Osmanlı Devleti’nin toprakları üzerinde Süleyman Çelebi, İsa Çelebi, Musa Çelebi ve Mehmed Çelebi iktidar mücadelesine girişmiş, bunlardan Emir Süleyman Çelebi ile Musa Çelebi Rumeli mıntıkasında müstakil hükümdarlıklarını ilan etmiştir. Şehzadeler arasındaki kanlı mücadelelerin damga vurduğu Fetret Devri, Osmanlı Devleti’nin Rumeli topraklarında fetih hareketlerinin durmasına karşın imar ve inşa faaliyetlerinin devam ettiği bir dönemdir. Zira şehzadelerin sadece silahlı mücadeleyle değil imar faaliyetleri marifetiyle de birbirlerine üstün gelme ve meşruiyet kazanma yoluna gittikleri anlaşılmaktadır. Kayıtlardan anlaşıldığına göre Fetret Devri’nde Rumeli’deki Osmanlı topraklarında cami, mescit, namazgâh, medrese, zaviye, hamam, çeşme, mektep gibi farklı fonksiyonlarda yapılar inşa edilmiş, taht merkezi Edirne’deki Eski Saray genişletilmiştir. Bu eserlerden Gelibolu Azebler Namazgâhı, Eski Zağra Hamza Bey Camii ve Edirne Eski Camii günümüze gelmiştir. Bu çalışmada, Fetret Devri’nde (1402-1413) Rumeli’de inşa edilen eserleri tespit etmek ve söz konusu dönemi bölgedeki imar faaliyetleri ekseninde yeni bir bakış açısıyla değerlendirmek amaçlanmaktadır.